De start van 2G in een nieuwe reeks

De eerste match voor de 2e gemengde zat vol verwachtingen en spanning. We waren vorig jaar te sterk voor 4e geworden, dus zagen we geen andere oplossing dan dit jaar in 3e te gaan spelen. Wat wel betekende dat we eens tegenstand gingen krijgen (en dat waren we niet meer gewoon).
Veel voorbereidende training hadden we nog niet kunnen doen, maar we hadden er zin in.
Het strijdtoneel was deze keer in Gent aan de watersportbaan in de Eddie Merckx piste, ook gekend als de onvindbare sporthal … Ondergetekende was hier al meteen getuige van. Wonende op 5km afstand slaagde ik er toch in om de laatste ter plaatse te zijn (optie fiets wordt volgende keer overwogen).
Maar goed, to the point. Na veel verwarring stonden we uiteindelijk allemaal in een ovale visnet met badmintonterreinen. De dubbels gingen van start en duo Peter en Kristof werden meteen in voor de vuurdoop gezet tegen een B2 en C1. De dames Inge en Sarah kregen gelijk geklasseerden op het bord: 4 C2’s op één plein (wat moet daarvan komen …). Beide matchen droegen meer dan genoeg spanning. De dames klampten aan elkaar vast en kwamen met moeite meer dan een paar punten los van elkaar. De match eindigde dan ook in zeer frustrerende cijfers van tweemaal 22-20 in ons nadeel. Zeer spijtige zaak. Ondertussen hadden de mannen een eerste set met winst kunnen afsluiten, maar spijtig genoeg werden de tegenstanders hierdoor wakker. Na een spannende driesetter moesten Peter en Kristof hun meerdere erkennen met 15-21 21-16 en 21-17. Toch sterk gespeeld.
Dan kwamen de enkels aan bod. Ikzelf had de opdracht om de B2 voor mijn rekening te nemen, terwijl Inge naast mij de spanning in de zaal nog liet oplopen. Spijtig genoeg kan ik u weinig details meegeven van de spannende driesetter die onze ploegkapitein speelde (18-21 21-11 21-17), daarvoor had ik iets te veel loopwerk, maar laat mij stellen dat de tegenstandster geen partij zou geweest zijn als Inge in form is, maar Amerika hing nog in de kleren.
Ikzelf had een minder glorieuze match: met 21-14 en 22-20 het onderspit gedolven, maar toch tevreden over de speelstijl. Nadien betraden Sarah en Kristof de terreinen. Voor wie de stand kwijt is, het zag er niet te best uit, we stonden 4-0 achter … Sarah bleef echter koelbloedig tegen een tegenstandster (C2) die de lijnen af en toe zag verspringen onder de pluim en maakte het mooi af in 2 sets. Een welverdiend punt voor de nieuwste aanwinst van de ploeg. Kristof ging door in goede traditie van op verplaatsingen een driesetter te spelen (kwestie van u geld eruit te halen) tegen de C1. De eerste set werd goed gewonnen met 17-21, wat de tegenstander niet apprecieerde en de 2e set terugsloeg met 21-17. Dit was dan op zijn beurt iets wat Kristof niet over zijn kant kon laten gaan en maakte het af met een 12-21 nederlaag voor de tegenploeg. Wat opnieuw niet geapprecieerd werd, Kristof stond zelfs aan een leeg net te wachten om de tegenstander te bedanken … Hier ook 2 verdiende punten binnengehaald, proficiat Kristof!
Dank aan Kristof en Sarah, we kregen weer hoop: 4-2.
Tijd om te mixen. Zeer spannend, Inge en Peter hadden nog nooit samen gespeeld en Sarah en ik stonden ook voor onze vuurdoop. Het moet gezegd zijnde: Inge en Peter deden het zeker niet slecht en bleven zeer consequent door nipt te verliezen: 21-19 21-19, opnieuw zeer spijtig. Sarah en ik hadden echter al eens kunnen trainen en waren in staat om de tegenstand weg te wuiven met minimale inspanning: 13-21 13-21.
Eindstand 5-3. Al bij al niet slecht gespeeld voor het begin van het seizoen. De boodschap hier was: zo snel mogelijk in form komen, dat de fouten weg zijn. En dan walst uw BCD weer door de mixreeks als een geit op red bull door een maïsveld! (te interpreteren zoals u zelf wenst).

een beloftevolle groet,

Vince (vervangend verslagmaker voor 2G)