Marathonmatch Pluimplukkers 7H – Denderleeuw 1H

Een zonnige zondagnamiddag, 15u, vertrekkensklaar voor de tweede competitiewedstrijd dit seizoen. Op het programma stond een uitmatch tegen de 7e herenploeg van Pluimplukkers. Voor het eerst niet in de vertrouwde sporthal Driebeek, maar in het nieuwe complex Rozebroeken. Een complex is een zeer toepasselijke naam: een sporthal van 12 terreinen, nog een sporthal met 7 terreinen, een cafetaria/restaurant, een Olympisch zwembad, een Wellnes complex, …. Wat het complex ook nog eens complex maakte, was de keuze van kleedkamer A. Blijkbaar was dit de kleedkamer voor de vrouwen. Bedankt Marleen (of juist niet) voor het opmerken van onze mannenkleren. Dit had tot hilarische taferelen kunnen leiden na de wedstrijd.

Over naar de wedstrijd zelf. We kregen 4 C1’s en 1 C2 voorgeschoteld. Op papier een haalbare kaart, maar toch gaf ik de wijze boodschap mee: “pas maar op van dat jong geweld!!” Joeri en ik wouden na de verloren match vorige week tegen 4Ghent deze keer wel de overwinning meepakken. Alles zat op schema, 21-12 en 20-16, maar plots speelden Iggy en Gaetan een versnelling hoger, 21-23 verlies. De derde werd nog een spannerke, maar werd toch gewonnen. Op het andere veld haalden Filip en Karel het in 2 sets. De overige dubbels werden eerlijk verdeeld. Een mooie geruststellende 1-3 voorsprong.

Normaal gezien volgt dan onze favoriete discipline: het enkelspel. Joeri werd echter in de eerste set weggespeeld (20-10), maar kon toch nog milderen tot 21-17. De overige 2 sets werden vrij makkelijk gewonnen. Na een druk badmintonweekend in Tielt had ik mezelf op plek 3 gezet om zo Arnaud te vermijden. Fout gedacht, tegenstander van dienst was inderdaad Arnaud. Een wedstrijd vol lange rally’s werd in de eerste twee sets pas na verlengingen beslist met 22-20 en 20-22. Na 45 minuten spelen, werd er nog een derde set gestart. Het niveau bleef heel hoog waarbij ik de derde set en bijhorende competitieoverwinning op zak stak.
Filip moest zijn meerdere erkennen tegen een sterk spelende Iggy. Karel maakte er eveneens een thriller van. In tussentijd dropen verschillende andere competitieploegen binnen voor de matchen van 19u. Pas om 19u20 viel de laatste pluim op de grond, gelukkig genoeg in het voordeel van Karel. 2-6.
De waarschuwing aan het begin van de competitiematch was dus zeker terecht. Ik durf zelf te wedden dat alle enkelspelers bij Pluimplukkers tegen het einde van dit seizoen een klassement hoger zullen spelen.

Den après was er eentje van ongeziene aard. De welverdiende Duvel smaakte duivels goed, de zelf gesmeerde broodjes zorgden voor de nodige energie opstoot en het sappige Gents dialect maakte er een gezellige avond van. Bedankt mannen! Ondergetekende arriveerde pas om 22u30 op het thuisfront, een uitstapje van 7,5 uur! Of om het met de woorden van Karel te zeggen: “Naar een pretpark gaan? Ma neen gij, we gaan wel eens naar Rozebroeken!”

Dit vind je misschien ook leuk...